در وصف مردم روستای هریکنده

هریکنده مله قشنگی و خار خاره جا ره بوم هریکنده سر سبزه جا ره بوم از بابل تا قائمشهر گده راه یک پیچ دارنه ، دیاره روستای ما اوله مله جفته به گرجی آباد ته قدم دور بگردم هکن یاد اول محل دو راهی آغاز بونه بالا و پائین محله واز بونه محلی های مهربون با خدا مهمون نواز دارنه زیاد با وفا اون مردمون با خدا بهووم محبت و صلح و صفا بهووم دشت لت و لتکا فراوون بوین گو و کک و سیکا فراوون بوین اسفالت جاده و همش خیابون مثل قدیم ندارنه وه بیابون بهار ماه فصل کار آغاز بونه گد گد نایلون اون راسی واز بونه اتا اتا تیلر چی های مله ورز بونه آیش همه جای مله تیم جار سری اونجه چه خوشحالنه شیرنی فراوون کاره سر دارنه گرم کفنه بینجه تیم نایلون دله سبز بهووه میس دکفه اون دله مسجد زیبای محل ره بوین بلندی گلدسته جا ره بوین شصد تا خانوار دارنه این مله توت و صناور دار دارنه این مله روش کشنه روخنه اون بن جا تخته پل و سنگه پله بن جا آستونه بور بوین اون قدیماره پیر و جوون شهید، راه خداره بستا پنج تا دارنه شهید خدا شه زندگی ره هاکردنه فدا گردشگاه محل چنده زیاده هر جا بوری آخر محل ته یاده میون ده و چفته بنه اون وری توته باغ و چمازی ره تو ندی خطه په و باغ فراوون زمین قشنگی و لطف خداره بوین تسک اندون و گد اندون مشته او سپرده و کاسکلم دارنه میرو دوره ور محله چند تا روستا میرو پشته و هتکه پشت و چند تا جا علمدار و اول گرجی آباد اونوری تر وصله به روشن آباد مردم همه اهل تلاش هسنه آخره سر زحمت و تاش هسنه نونوایی بربری آقا گلریز صف اسانه پیر و گد و چند تا ریز نونوایی لواش چنده شلوغه اسم ابل دائی همش مه گوشه قدیمای محله اتا اتا میر محمد علی و میر حیدر آقا سید جلیل و سید آقا و علی گل سید ربیع و سید تقی و ببو گل زحمت کش مسجد ، سید اسماعیل مردم شینه کمک با گرواز و بیل قدیم نجار محل هاکن یاد یاد هکنیم اینجه از استا مراد چارپیدارای محل از قدیما حسنجان و سید ابراهیم میر آقا میراب های مله با زحمت هاشون حسین پاکار ، تقی و مشتی قربون قران خونای محل و با خدا میر شعبان ، میر حسن، ملا شیرآقا قدیم ملائون مدیر قران ملمو نیکخواه داشتمی بابا جان زحمت کشای محل حاجی سالار میر صالح و مشت آقا چند تا برار با سواد محله میر نیا نه شه رتبه جا ندارنه بهانه بناهای قدیم ، محله سه تا ذکریا و اسدالله ، حبیب الله گچکارای قدیم محل بیار یاد نورعلی و علی با ، دتا جواد کاشیکار محل دارمی فراوون ضیا و مصطفی دیگر براررون معلم های قدیم ، محمد حسین جعفر و میر باقر و محمد حسن سوپری محل چنده زیاده بالا محل پائین محل مه یاده میون مله بهداشت محله دارنه دکتر و بهداری دونده دارنه تلفن و گاز و آب شهر روستا راحتی و سلامتی ، روبرا مشکلات محلی ها بونه حل با وجود دفتر شورا ، محل بانک محل این نفرات مه یاده هاشمی و شجاعی ، مهدی زاده خیاطی محله اتا هسه اصغر قاسمپور شه استا هسه آرایشگاه محل همش د تا هاشمی و اصفهانی دارنه جا مخابرات محله ، لبه خط امید و جابر اونجه هسنه گد اهالی با این همه جا راحتی الان با شه زندگی جا راحتی تلفن بمو سره چه شادابنه د قدمی مشغول گفتارنه او بموهه شهری و اتاق دله ظرف و ظروف نشورنه رواق بنه گاز فر و اوپنه آشپزخنه مشته اونجه دکونه آشپزخنه خنه همه هسنه چار در اتاق نا گلی هسنه نا دارنه رواق سرپیش همه اسفالت و کچیک بونه گلیما سازه دهونه ریگ بونه اتاق دله سازه کتین گوم بونه آشغال با جاروی برقی توم بونه کمر دلا این گوشه تا اون گوشه خاک و جره جم بینه اتاق گوشه با این همه راحتی ماشینی شکایت و ناراتی ره بدینی؟ تیکا و ایا دیگه مله دله بازی نکنه اونجه تله دله روخنه بیه دیگه توم از ماهی هرکی شه فاضلاب هکرده راهی گد گد ماهی روخنه چی بیه؟ زلال اوی روخنه چی بیه؟ بهین همگی یکصدا و یک رنگ دشمن آبادی جه هاکنیم جنگ شرمنده من همه نکردمه یاد ولی هیچ وقت شماره نکمبه یاد طاهری دارنه تسه شعر فراوون از دیر جا ایناره کنده مهمون *** تقدیم به اهالی روستا ی هریکنده مردمان پرتلاش. باشد در سایه رحمت خداوند بزرگ با همکاری برادرانه دست در دست هم به آبادانی روستایمان بپردازیم . در پایان اگر از بقیه افراد پرتلاش روستا نام برده نشده است به بزرگواری تان ببخشید هدف من از سرودن شعر در باره محل نشان دادن شخصیت و نام گروه خاصی نبوده بلکه هدف من زنده کردن یاد روستا و زحمت و تلاش همه اهالی می باشد. یاد همه اونهایی که بودند و زحمت کشیدند و حالا نیستند زنده می شود و ما هم فقط با حفظ آثار و ارزشهای آنها می توانیم راه آنها را زنده کنیم. در پایان ممنون می شوم با رجوع به وبلاگهایم به آدرسها زیر نظرات کارساز و گرانبهای شما را درباره شعر هایم که در زیر باران های بهاری غرق شده اند بدانم. میر حمزه طاهری هریکنده ای نوپا http://www.taheri.blogsky.com http://www.harikandeh.blogsky.com http://www.nopa-t.blogfa.com 

بهار نو سال ۱۳۸۷ مبارک (به زبان مازندرانی)

بهار نو (سال نو مبارک) بهار بمو وه سبزه سو گل سبزه سر بیته الو سال بهییه هشتاد و هفت برکت و روزی دارنه مشت سفره پر هسه چه شلوغ شیرنی و گل،خنده و ذوق قرآن نمای سفره هه شمع با صفای سفره هه مرغنه رنگا رنگ دره سکه طلایی رنگ دره شادی وچونه هسه مشت دتا جیب عیدی دره مشت هفت تا سین اونجه رج بهی سرخه سه اونجه رج بهی سلام برار سلام خواخر سلامت باشی تا آخر عیدی تره موارکوا مه منزل هدایی صفا عمره دراز دارین شما پر برکت باشه سال و ما ناراتی اونجه بونه رد شونه بیرون دشمنی ،بد گد اونجه بونه محترم کچیک میونه دارنه نرم ساز و صدا انه مه گوش چکه سما انه مه گوش بلبل چه خش خونه بهار هی پش به پش خونه بهار پیغومچی ی بهار بونه شادی دو چند هزار بونه گل سبزه ره سوار بونه قشنگی ی بهار بونه بهار ماه الان چه جور عید قدیمی ها چه جور شاید گنی کو قدیما تازه بهی نو و نوا مدل رب زندی برار خارجی گپ زندی برار کئی پلاره یاد نکن دولبه کلاره یاد نکن شلوار لی تنگ پوشنی ایمونه دل ره کوشنی جواب سر بالا دنی کد و گچیکی ره وا دنی قدیمای سختی ره ته اونای بدبختی ره ته اتا لحظه شه یاد بیار اون کتاباره بی بیار نا که قدیما چی چی اه زرک و چفا چی چی اه اسا بونه یاد هکنی قدیماره شاد هکنی الان بمو ظبط و سی دی زبونه مازرون چی تی بورده فراموش بهییه فارسی بتن خوش بهییه بوم اسا از قدیما از آدمای با وفا هنیش بینه رواق سر خسه بینه شه کار سر تازه چایی افتاب کل بهار بینه زمینا کل ورزای پشت چو و ازال لپر و تیل کتنه چال بچی پلاره خردنه زنده بینا ای مردنه گد وشون وه کد خدا پول و زمین کرده سیوا بیچارون هی کار کردنه بینج کیسه بار کردنه ناماشونا خسه بینه مله میون دسه بینه سمباره بن پلی بینه مشغوله لینگه تلی بینه تش کله سر زرک پلا مشغول بینه قند و پلا تازه کره قد کتنه تیسابه راره متنه زمین زوهه تازه وجین دسه جمی کاره بوین کمر دلا تب تب عرق مرزه بالا لامبوس ورق عیدی بیهه کرسی سر خردنی دیه سر به سر گل رنگارنگ روخنه لو از دییا ری هی دانه بو نداشتنه این راحتی این زندگی ی پاکتی شیرنی ی جور با جور کوهه سفره غذای پور کوهه بهار امو وه خش صدا دار داهه تن ره اسبه لا ساده بیهه چه با صفا اینجه اونجه کتنه را سلام علیک و روبوسی نداشتنه رودر باسی نوروز خونه صدا امو سرنا چی ی همرا امو خنه بینه یک در اتاق هم گلی بیهه هم رواق گل و گوئی کردنه رنگ همسایه ره کردنه ونگ شسنه لالوت و لباس خرید شینه با التماس هر چی بوم از قدیما کم بتمه من به خدا طاهری شعر دارنه زیاد هیچ وقت نکنده شعره یاد *** تقدیم به همه آنهایی که این شعر را می خوانند و سعی می کنند به یک طریقی یاد قدیمی ها و آنهایی که بودند و حالا نیستند و این همه ثروت خدایی را به ما تقدیم کردند را زنده کنند و اکنون ما با توجه به پیشرفت زندگی و صنعتی بودن آن را به نحو احسن استفاده نمی کنیم و حتی اجازه نمی دهیم کسی به ما لقب روستایی بدهد ، پس بیاییم دست در دست هم بدهیم تا بتوانیم به آبادانی روستا و شهرمان گام برداریم و در پایان ممنون می شوم نظرات کارساز شما در باره شعرهایم در وبلاگهایم به آدرس زیر بدانم. صفا باشد چمن با گل بروید زمینم یاسمن سنبل بروید مرا حالا بهارم آشنا کرد مبادا ساز بی بلبل بروید *** نوپا