بیوگرافی روستای هریکنده شهرستان بابل به همراه شعر مازندرانی

بیوگرافی روستای هریکنده بابل به همراه شعر مازندرانی

در قسمت مرکزی بابل واقع در جاده قائمشهر البته بین بابل و قائمشهر به یک پیچ جاده ای برخورد می کنیم که تابلویی زیبا روستای هریکنده را معرفی می کند که منطقه ای سرسبز و زیبا می باشد و در ابتدای محله با روستای گرجی آباد همسایه بوده و برای ورود بایستی از این روستا عبور کرد .

معرفی روستا به لحاظ موقعیت جغرافیایی

ته روز و جشن و ماری ی بلاره (شعری مازندرانی به مناسبت روز مادر )

 

ته روز و جشن و ماری ی بلاره ...

Te roz o jashn o mari ye belareh

تــه روز و جشن و ماری ی بـلاره

Te roz o jashn o mari ye belareh

تــه خنـده  تــه خشالی ی بـلاره

Te khandeh te kheshhaliye belareh

ماههای مازندرانی و تاثیر آن در چهره روستا

ماههای مازندرانی و تاثیر آنها در چهره روستا  به همراه شعر مازندرانی ...

باوجود 12 ماه شمسی که در تقویمها به چشم می خورد به همان تعداد ماههای مازندرانی از گذشته به یادگار مانده است و با نبود تقویم و بیسوادی مردم روستا در زمان گذشته بیشتر از این طریق ماه ها را در روستا سپری می کردند. که شاید خواندن این مطالب برای شما مفید باشد و ممنون می شوم با خواندن این مجموعه از من حقیر به دفاع از مردان و زنانی بپردازیم که سخت کوشیدند و زیبا زیستند و با تلاش و هنر مثال زدنی خود این مجموعه را به یادگار گذاشتند که تقدیم شما می شود:  نام و یادشان گرای باد.

در ضمن هر کدام از این ماهها مراسم و مناسبت هایی را در خود جای داده و بنده هم ماهها را به زبان شعر تقدیم می کنم.

ارکه ما	ده ما	وهمنه ما	نوروزه ما	فردینه ما	کرچه ما	هره ما	تیره ما	ملاره ما	شروینه ما	میره ما	اونه ما
فروردین	اردیبهشت	خرداد	تیر	مرداد	شهریور	مهر	آبان	آذر	دی	بهمن	اسفند

ارکه ما (arkeh ma) :  مصادف با ماه فروردین می باشد که با فرارسیدن بهار و آغاز سال نو طبیعت با چهره بهاری اش زیبا به نظر می رسد و شکوفه های رنگ رنگ در همه جا به چشم می خورد.

ته فـروردینه با ، مـن ارکــه مــاره

همــه جــا سبزه زار و لالــــه زاره

ونوشه دشت و صحرا کنده سوسو

بلبـل خـــونــه گنـه فصلــه بهـــاره

دما (dema) : مصادف با ماه اردیبهشت بوده و با شروع فصل کار و کشاورزی ،کم کم چهره روستا به مرحله کاشت رفته و تلاش مردم روستا در این ماه ستودنی است.

ته اردیبهشت با مــن شه ده مـاهـه

بگــــردم مــازرونـه اون هـــواره

للـه کارنه زمین رج کندی مشتی

پسو گیرنه وه لس لس تیمه جاره

وهمن ما (vahmeneh ma) : مصادف با ماه خرداد می باشد که تا حدودی زمین های کشاورزی از مرحله کاشت عبور کرده و مردمان روستا همچنان به وجین و مراقبت از محصولات کشاورزی مشغول هستند.

ته خـردادما گنی ، من وهمنه مــا

اسا دشته هـــارش سبزه قـــواره

عید ما (aydeh ma) : مصادف با ماه تیر می باشد و با وجود تابش خورشید و فراوانی آب در شالیزار ها نشاهای برنج در حال رشد و نمو می باشند.

ته تیرما مه همون نوروزه ماهه

تابسون ویندی این گرمه هواره

فردینه ما (ferdineh ma) : مصادف با ماه مرداد می باشد و که گرمای تابستان را در خود جای داده و به روایتی هم به آن ماه پختن محصول انجیر( انجیرپجه ماه) هم می گویند .

ته مردادهم  امــه فــردینه ماهه

عــرق زنده امـــه دیــم و دیاره

کرچه ما (kercheh ma) : مصادف با ماه شهریور می باشد که کم کم فصل دروی برنج آغاز شده و در گوشه  گوشه زمینهای کشاورزی روستا جمعیتی  مشغول کار و تلاش دیده می شوند.

ته شهریور امه سه کرچه ماهه

شلوغ بیه زمینسر فصلـــه کاره

هره ما (hareh ma) : مصادف با ماه مهر می باشد که با شروع خرمن کوبی و آوردن محصولات کشاورزی به منزل شادی در چهره هر روستایی بسیار دیدنی و هنگام رفتن دانش آموزان به مدرسه ها است.

ته مهرماه هم امه سه هره ماهه

مدرسه ور بـوین کیجا ریکـاره

تیره ما (tireh ma) : مصادف با ماه آبان می باشد و زمان برداشت مرکبات ، اینبار جمعیت روستا در باغ ها برای چیدن پرتقال و نارنگی مشغول می باشند.

ته آبان هم امـه تیرمــا ره گنه

تمـومـه لت و لتکا مشته باره

ملاره ما (melareh ma): مصادف با ماه آذر می باشد که با وجود پائیز زیبا و فصل ریزش برگ زرد درختان چهره روستا هم دیدنی می باشد.

ته آذرهـم امــــه مــلاره ماهه

بچا بچا هـــوا وه چنده خــاره

شروینه ما (shervineh ma) : مصادف با ماه دی می باشد که با وجود بادهای پائیزی و نم نم باران و همچنین سردی آغاز زمستان  چهره جدیدی در طبیعت روستا بوجود می آید.

ته دی ماه هم امه شروینه ماهه

بـوین چله شــوی بچـــا بچــاره

میره ما (mireh ma) : مصادف با ماه بهمن می باشد و کم کم با بارش برف زیبا چهره روستا با پوشش سفید تزئین گشته و شکر و سپاس خدا از طرف کشاورزان دیدنی می باشد.

تو گنی بهمن و مـن گمبه میـر ما

برو بیرون بوین این ورف و واره

اونه ما (oneh ma) : مصادف با ماه اسفند می باشد و با شمارش معکوس برای سال تحویل و آغاز سالی جدید در گوشه و کنار روستا  و شکوفه های کوچک بهاری خبر از سال نو را می هند.

ته با اسفند من هــم گمبه اونه ما

زمسـون شـونه ونــه پش بهــاره

انـه عید و خنه ره  زنــه گــردی

تکون دنه زنان شه رخت و لاره

برو یـاد بی  تــه مــاه مـازرونی

بئین یــاد بیاریم اون قــدیماره

***

تهیه کننده : میر حمزه طاهری هریکنده ای نوپا

اینجا روستای من است ...

 

اینجا روستای من است ...

سلام

این منم

مرد دلشکسته غربت نشین

چشم گشوده اسفند

و این دلنوشته دنیای من است

تقدیم به گذشتگان بزرگ

اینجا روستای من است

هریکنده…

ماههای مازندرانی و تاثیر آن در چهره روستا

 

ماههای مازندرانی و تاثیر آنها در چهره روستا ...

باوجود 12 ماه شمسی که در تقویمها به چشم می خورد به همان تعداد ماههای مازندرانی از قدیمی ها و بزرگان به یادگار مانده است و با نبود تقویم و بیسوادی مردم روستا در زمان گذشته بیشتر از این طریق ماه ها را در روستا سپری می کردند. که شاید خواندن این مطالب برای شما مفید باشد و ممنون می شوم با خواندن این مجموعه از من حقیر به دفاع از مردان و زنانی بپردازیم که سخت کوشیدند و زیبا زیستند و با تلاش و هنر مثال زدنی خود این مجموعه را به یادگار گذاشتند که تقدیم شما می شود:  نام و یادشان گرای باد.

در ضمن هر کدام از این ماهها مراسم و مناسبت هایی را در خود جای داده است که در آینده نزدیک تقدیم شما می شود.  

قصه دیار سبزم روستای هریکنده ...

قصه دیار سبزم ...

قصه ای می گویم ..

بس  گران و افتخار

می کند همراهی ام

شعر من ، تا انتها

می نویسم ،  روستا

مردمانش سخت کوش

از کشاورزش  تا ...

کودکانش ،  جنب و جوش

میلاد امام زمان (عج) مبارک باد

 

به نام خدا

میلاد امام زمان (عج) بر همه عاشقان آن امام مبارک باد

*** امام زمان (عج) *** 

روزی می آیی چه زیبا می شود

در زمین آنروز چه غوغا می شود 

می شود  هر جا پر از  مهر و وفا

خسته دل  آندم  مداوا می شود

امام زمان (عج)

 

به نام خدا

*** امام زمان (عج) ***  

روزی می آیی چه زیبا می شود 

در زمین آن روز چه غوغا می شود 

می شود هر جا پر از مهر و صفا 

خسته دل آن دم مداوا می شود 

دل بیقرار (شهادت حضرت فاطمه (ع) )

 

به نام خدا

دل بیقرار

شهادت فاطمه زهرا (ع) ... 

شمع می سوزد

درونم بی قرار

سینه را غم می فشارد

دیده بارد اشک ناب 

علی (ع) . شعر بی نقطه ...

  

به نام خدا

شعر بی نقطه ...

(علی (ع)  

در راه و دل هرکاری علی گو

همراهی  و  دلداری  علی گو 

اول  او  علی   اسمی که   مولا

حاکی که مرا  ، حالی  علی گو 

اهل روستایم ...

به نام خدا  

اهل روستایم ...  

(تقدیم به اهالی روستای هریکنده)  

اهل روستایم

کنار شهر بابل

عاشق شعرم

 ز غربت  می سرایم ،

 بس ترانه و سرود 

معرفی روستای هریکنده به عنوان روستای اینترنتی

 

به نام خدا

با اطلاع شما می رسانم وب سایت روستای هریکنده بابل اینجانب میر حمزه طاهری هریکنده ای با آدرسwww.harikandeh.blogsky.com  به عنوان سایت جامع و  برتر روستا های ایران انتخاب و نام روستای هریکنده به عنوان یکی از روستا های اینترنتی نامگذاری شده است و شما می توانید در لیست روستاهای صاحب امتیاز اینترنتی آن را مشاهده نمائید.

بیوگرافی روستای هریکنده شهرستان بابل به همراه شعر مربوطه

 

تقدیم به اهالی روستای هریکنده

بیوگرافی روستای هریکنده بابل به همراه شعر مازندرانی

در قسمت مرکزی بابل واقع در جاده قائمشهر البته بین بابل و قائمشهر به یک پیچ جاده ای برخورد می کنیم که تابلویی زیبا به همراه آدرس سایتی به نام www.harikandeh.com روستای هریکنده را معرفی می کند که منطقه ای سرسبز و زیبا می باشد و اول محله با روستای گرجی آباد همسایه بوده و از آن می گذرد  . که من درباره اش گفتم:

خاطره های کهنه من ...

 

به نام خدا

خاطره های کهنه من  ... 

  باز خاطره های قدیمی من

دارد به دفترم زنده می شود 

باز نکته های درونی ناب من

دارد از خیالم کنده می شود 

غزه ...

 

به نام خدا

غزه ...

صدا ی گریه می آید

کنار خانه ای سوخته

صدای کودکی زخمی

به چهره زرد و پژمرده  

نگاهی  منتظر ، گریان

که تا دستی شود یارش

ستم از دشمن پستش

فضای جنگ و توپخانه  

پر از دود و وطن آوار

به گام  تانک  سنگین است

به ترس و وحشت  دشمن

به کنجی می کند  ناله  

یزیدان زمان را نیست

هیچ رحم و دلی پیدا

ز خون آغشته شد ،  غزه

شهامت گشته جانانه

رعایت هیچ مشد در جنگ

به رزم و بند مکتوبش

نکرده است هیچ حیوانی

از این  ظلمهای  بیگانه 

به  عاشورای  دیگر شد

به قتل نسل معصومان

ز زخم و تیر و خنجر شد

شهادت ، خانه به خانه

نویسم تا شوم آرام

به دفتر شعر و صد باره

نیا مرزد خدایم ، آن

کند بر این ستم خنده

***

میر حمزه طاهری هریکنده ای (نوپا)

در دیگر سایت ها:

http://www.shereno.com

اجازه بده ...

 

به نام خدا

اجازه بده ...

اجازه بده ،  شعرم را چنین آغاز کنم

قلم و دفتر  ذکرم  را  میان  ساز کنم

اجازه بده ،  اگه خدای من راضی شد

آنچه را نگفته ام ز قفل ذهن  باز کنم

اجازه بده ،  تا   نفس  در  سینه   می تپد

بر جمال و جسم  نکته های نو  ناز کنم

اجازه  بده  ،   چکه های    عاشقانه     را

 تا وصال و صحبت و نگاه عشق  راز  کنم

اجازه بده  ،  به  عمق  مطلب   شنا   کنم

قطره قطره  حس  گفته ها  را  ابراز کنم

اجازه بده ، تا  رسیدن  به  مقصد خود

به  سرای   شاعرانه  هرجا   پرواز  کنم

اجازه بده  ،  چو   نم نم   باران   بهار

بس  نویسم و دوباره  نکته ام  باز کنم

اجازه بده ،  به عشق و امید و   رتبه ام

دستم را  به سوی خدای خود دراز کنم

اجازه بده  ، نگم   شاعرم ،  اهل  دلم

اجازه بده ، اسرار درون ،  ایجاز کنم

*** 

میر حمزه طاهری هریکنده ای (نوپا)

محرم ماه خون بر شمشیر ...

 

به نام خدا

محرم ماه خون بر شمشیر...

دو دیده اشک باران است ، محرم

ز سوگ  جمله یاران است ، محرم

جهان می بارد ،  اشک  داغ یاران

ز  ظلم  نابکاران  است  ،   محرم

ز رقص و تیر و نیزه جنگ و میدان

نظر  بر  تیغ   برّان  است  ،   محرم

نه  رحمی  باشد  آنجا  از  یزیدان

عدو  را  سینه حیران است ، محرم

شکوه   و   بس  عزاداری  ،  نمایان

به ماتم نوحه خوانان است ، محرم

جوان و پیر و کودک سینه ، عاشق

جهان را جمله نالان است ، محرم

حسین(ع)  و  جمله  یاران  شهیدش

محرم   راه   آنان   است  ،  محرم

هدف  بر  آن  گلوی  ناز   اصغر

کمان بر چله لرزان است ، محرم

به   اشک  زینب  از  نعش   برادر

به زخم سم و پالان است ، محرم

گلو  بس  تشنه  از  شط  فرات  است

به راهی ، ساقی ، جانان است ، محرم

عمویی ، تشنه  و  با   مشک  آبش

اسیر ،  بر تیر و پیکان است ، محرم

ز قدرت  زور  و  بازوی ،  ابوالفضل

مروّت  تا  دم  جان  است  ،  محرم

دو   طفل  مسلم   از   درد   شکنجه

به بندی ، آهی ، پنهان است ، محرم

به   زخم  و   نام  قاسم   تازه    داماد

به عقدش ، حجله باران است ، محرم

تن   خونین  ،  به  آن  خار  مغیلان

به صحنه دیده سوزان است ، محرم

شهادت  گشته   کامل    با   محرم

به رمز و ریشه شاهان است ، محرم

نویسد  ‹ طاهری›   از   ماه   هجران

سخن در شعر فراوان است ، محرم

***

میر حمزه طاهری هریکنده ای (نوپا)

میلاد مسیح و عید کریسمس مبارک

 

Happy New Year

من هم به نوبه خودم فرا رسیدن عید کریسمس و تولد حضرت مسیح را به همه مسیحیان عزیزم تبریک و تهنیت عرض می کنم.

تقدیم به تمامی مسیحیان عزیز

*** میلاد مسیح و عید کریسمس ***

عید است و شادی

نه عید نوروز

جشن مسیحاست

نامش , کریسمس

آغوش مریم

نوری مبین است

بس می درخشد

اینجا و آنجا

بلبل زشادی

با صد ترانه

بر شاخه شاخه

هی می زند پر

فصل زمستان

چه نوبهاری است

دشت و دمن شد

با غنچه زیبا

شبنم به گلها

ناز است و غلطان

رویایی گشته است

دنیای گلها

تن پوش روشن

هرجا صفا یی است

از سوز سردی

آنجا نمایان

صد لاله در باغ

بر سبزه حالی است

این لطف و رحمت

از آن الله است

***

میر حمزه طاهری هریکنده ای  (نوپا)

عید غدیر مبارک

 

عید غدیر مبارک 

یا علی(ع)

به نام خدا

من هم به نوبه خودم و طبق وظیفه

 این عید سعید غدیر را

 به تمامی شیعیان و مسلمانان جهان

 و اهالی روستای هریکنده  

و همچنین به تمامی گروه  بلاگ اسکای

  تبریک و تهنیت عرض می کنم.

***

Ya Ali

I Also Congratulate

 Happy GHADIR Festival

 To Shia  Moslem And All Moslems

 And Group Blogsky

 Of The World.

***

میر حمزه طاهری هریکنده ای (نوپا)

شهدای روستای هریکنده بابل

 

*** به یاد 25 تن از شهیدان روستای هریکنده  ***

شهید  یعنی  گل  ، معنا   شهادت

شهید یعنی  نو ر ، زان سو هدایت

شهید یعنی گلی بود گشته پر پر

شهید یعنی شده بی جسم و پیکر

شهید یعنی دل از ثروت بریدن

صدای حق شنیدن چشم گشودن

شهید یعنی  بها ر ، یعنی  شکوفته

ز دست حق تعالی جون گرفته

شهید یعنی شهادت پیشه کردن

بسی سال گمنام آنگاه پیدا کردن

شهید یعنی کسی از خویش بریده

ز راه حق  زن و فرزند   ندیده

شهید یعنی بجز رب کس نداری؟

به جبهه جز پلاکت تن نداری؟

شهید  یعنی   منور   نور   الله

بگفتن         ( لا اله الا الله )

شهید یعنی  پرپر  او  چه زیبا

به هر  شعر و کتابم گشته  والا

شهید  یعنی  نگو  او  رفته  از  ما

بگو کوچ کرده است روسوی الله

شهید یعنی  بیا  با  او    سخنگو

به خاک و خون بیا با او سخنگو

شهید یعنی ز خواهر دل بریده

چو زینب کربلا حسین  بدیده

شهید یعنی تو زانجا کس نداری

نه خونی در بدن بر سر نداری

شهید یعنی  بهشتی  یعنی  بنده

ز جسمش دور شده با نوری زنده

شهید یعنی ز شب با مه سخن گفت

به هنگام شهادت بس سخن گفت

شهید یعنی خداوند را صدا زد

تن  بی سر  حسینش  را ندا  زد

شهید  یعنی   غنی  و   عزیزی

قسم خوردم در دنیا بی نظیری

شهید یعنی تو سنگر دار جبهه

شهید یعنی تو عمرانکار جبهه

شهید یعنی  برادر  بی تو جان داد

بدونت اشک ریخت و جان جان داد

شهید یعنی به ذکر حق تمام کرد

سفر را کوله باری پر خطر کرد

شهید یعنی زن و فرزند جدا کرد

کفن را  جامه  الله  ردا   کرد

شهید یعنی محمد یا علی گفت

مسیر جبهه را با خون صحیح گفت

شهید یعنی  بیستا پنج  پر گشوده

کنار    رب  تعالی   دل    سپرده

شهید  یعنی  برو  گلزار  و  بنگر

جوان  و  نوجوان  و  یار  و  بنگر

شهید یعنی محل شد عطر پاکش

بزرگ و بس عظیم شد ذکر نامش

شهید یعنی گلی بشکسته جانم

من  آن   بسیجی    مازندرانم

شهید  یعنی   سزاوار   محله

بودند  جمله  مبارز   هریکنده

شهید   یعنی   به   نام   اولینش

حسین و نام رحمان و رحیمش

شهید یعنی   به ذکر  حق تعالی

به اسم داوودش رفت سوی الله

شهید یعنی خلیل و اهل علم بود

او مرد  دانش و دارای حلم  بود

شهید یعنی حر ،  آزاد و جنگجو

به سوی  آسمان  و  رفته زان سو

شهید یعنی زمان ، همنام مهدی

بنوشید یک نفس از جام مهدی

شهید یعنی حسن رزاقی ام کو

مبارز همدم  و  همیاری ام  کو

شهید یعنی رضی او مرد راضی

بسیج  و  ورزش  و مشتاق بازی

شهید یعنی رضا او مرد  خشنود

به میدان  نبرد   و  آتش  و  دود

شهید یعنی ربیع و  میر  و  سید

معلم ،  مومن  و  دلیر  و    سید

شهید یعنی ابراهیم  ذکر میرش

به دشمن حمله میکرد رمز شیرش

شهید  یعنی  امام و هم علی  بود

ز راهش  فاضل و  او  فاضلی  بود

شهید  یعنی حسن او  با خدا  شد

به جهد  و اجتهادش  همصدا شد

شهید  یعنی   ز  شعبانم   بگویم

از  او  و جمله  یارانش   بگویم

شهید  یعنی تقی  با  وصف  تقوا

به  پرواز  سوی الله  گشته   والا

شهید  یعنی  ز  عیسی  من  نویسم

معلم     مرد   با   تقوی    نویسم

شهید  یعنی  صمد  اسرار   جبهه

به  سوی  دشمن و مرزدار  جبهه

شهید  یعنی او محمود  و  شهیدم

مبارز   مرد   اخلاق  و     رشیدم

شهید  یعنی  صدای  نوحه  و  نور

او  بهرام  و  صفای  جبهه  و  شور

شهید   یعنی   تو   سالار  شهیدان

حسین و  هم  علی  صیاد  دوران

شهید  یعنی علی اصغر  شدن ها

کز  او  مادر  شده  نالان  و  تنها

شهید  یعنی  قاسم  او  جوان  بود

به جنگ  بعثیان  آنک  روان بود

شهید  یعنی  صیادی  یار  روستا

ز تکه   استخوانی   گشته   پیدا

شهید  یعنی  جوان  و  نام  پاکش

هم  میر  و هم ابوطالب کنارش

شهید   یعنی  نبی الله   من   بود

به  هنگام   نبردش  یکه  تن  بود

شهید  یعنی   قاسم   یار  مهمان

به جمع این شهیدان گشته جانان

شهید  یعنی  گلی   بویش  معطر

کز او  ایران  شده  بالا  و  بهتر

شهید یعنی به شعرم  زینت  آموخت

ز خونش طاهری بس سیرت آموخت

***

 تقدیم به تمامی شهیدان روستای هریکنده

میر حمزه طاهری هریکنده ای (نوپا)

نیست هیچ بارانی اینجا

 

بندر نمی بارد

نیست هیچ بارانی اینجا

در کنار پنجره من

حسرت یک قطره باران

آسمانی گرم و روشن

ابر ها در کوچ فردا

با وجودش در زمستان

آرزو ی نم نم آن

بس نگاهها آسمانی است

نیست هیچ بارانی اینجا

با وجود باد خشمگین

شهر پیدا نیست هرجا

گرد و خاک هم در هوایش

می پرند حیران و ویران

در خیالم با نگاهش

نم نم باران چه زیبا

تا بشوید شهر تشنه

نیست هیچ بارانی اینجا

موج در ساحل چه زیبا

می نشیند روی سنگها

قایق صیاد را او

می برد در خواب و رویا

ماهیان رنگ رنگش

در دل دریا  فراوان

منتظر از ریزش آن

نیست هیچ بارانی اینجا

***

میر حمزه طاهری هریکنده ای (نوپا)

فصل کشاورزی و تلاش مردم روستا

با فرا رسیدن فصل بهار که خداوند ضمن وجود خود و زیبایی هایی که در همه جا نمایان می کند مردم روستای هریکنده در کنار سایر خانواده در شالیزار ها مشغول کار و کوشش می شوند و الان که وارد روستا می شوی وجود همه این عزیزان را می بینی که با چه زحمت و تلاشی با دستای پینه بسته و پای برهنه در شالیزار ها مشغول می شوند تا روزی حلال را با زحمت های دیرینه خود بدست آورند . این مردم ابتدا شروع به ساخت خزانه در گوشه ای از زمین کشاورزی درست می کنند و با دقت و ظرافت خاصی بعد از آماده شدن نشاه های برنج آنها را در زمین هایشان به کار می برند و این روزا آنقدر محبت و صمیمیت همسایه ها نمایان می شود و همچنین لذت خوردن صبحانه در کنار زمین که خودش از لذت خاصی برخوردار می باشد . از مهمترین اماکن هایی که در روستای هریکنده به اماکن کشاورزی محسوب می شود می توان به : خطه په ، مصیحت دار ، درزی آیش ، چمازی ، توته باغ ، سپرده ، ملیجه کتی و ... می توان نام برد. و من هم از جنوب کشور یه خسته نباشید خدمت همه اهالی روستای هریکنده و هم روستایی هایم عرض می کنم باشد در سایه رحمت خداوند همگی سالم و تندرست و شاد باشند. خداوند یار و نگهدار همه

و امسال هم با وجود کمبود آب و اعلام خشکسالی زحمت این مردم عزیز قابل ستایش است و امید واریم با آمدن باران این مشکلات مردم حل شود.

مزارع برنج کم کم آماده شده و با آماده شدن نشا ها در خزانه ها به همت مردم زمین ها به نشاهای برنج زینت می یابد و سرسبزی در روستا هویدا می شود.

(عکسها تزئینی می باشد مربوط به محل نمی باشد)

نوپا ۱۵/۰۲/۱۳۸۷ بندر عباس

تا ... رسیدن به تو

تا ... رسیدن به تو

واسه  تا رسیدن  تو ، خودم و زدم  به آخر

دل  به غیر تو نبستم ، از اون اولش   تا آخر

قصه  من و تو  انگار ، شده  راز  دفتر عشق

چکه های ناز چشمت ، کرده برگه ها شون و تر

به  کدامین  از گناهم ، نشدم   موافق  تو

به  قضاوتم  نشینی ،  به حلالی ام  تو  داور

شده ام  غرق  وجودت ، انتظار منجی عشق

با وجود ناجی اینجا ، شده ام من هم شناگر

قلب صاف و ساده من ، می تپد به انتظارت

به  هوای  آشنایی ،  بشیم   اینجا   آشنا تر

با طناب دیدگانت ، شده ام به اوج مستی

با وصال  مقصد عشق ، به صفایی ام صفاتر

با  قدوم  تا   تو  انگار ، شده ام مهم و بهتر

به امید و سبقت حالا ، گشته ام کنون فراتر

طاهری هر چه نویسد ، شده مبتلا و مجنون

به  زبان  لیلی گوید  ،  به حکایتش   برابر

**

نوپا

                                                   01/12/1386 بندر عباس

 

محرم

 

( به نام خدا )

محرم(ماه خون بر شمشیر)

باز هم

 محرم

ماه عزا شد

در کربلا بس

غوغا به پا شد

از خون و شمشیر

دارم  شکایت

از کشته هایش

باشد روایت

از ظلمت ظلم

خورشید

 نتابید

از اهل کافر

آنجا چه ها بود

از شمر ملعون

ظلم و ستم ها

بس خیمه ها

سوخت

 آنجا رها بود

ظلم بر حسین(ع) و

یاران راهش

بر کشته آنجا

شیون به پا بود

ظلم از یزیدان

هر جا نمایان

از داغ یاران

بس گریه ها بود

خون شهیدان

صد لاله رویید

از عطر و بویش

آنجا صفا بود

جن و ملک هم

از این مصیبت

در سینه آنروز

آهی دگر بود

ششماهه اصغر(ع)

در خون  و نیزه

بر حنجر او

تیری رها شد

آن کودک ناز

آغوش مادر

رحمی نبود

 هیچ

زان اهل کافر

از

 رقص شمشیر

گویا

 خبر بود

از رعد و برقش

دشمن جدا بود

سالار آنروز

در خون شناور

نامش

حسین(ع) است

                                           فرزند حیدر  

از

اشک زینب

نعش برادر

صد ها ملائک

صاحب عزا بود

سقای آن روز

با مشک آبش

در خیمه

بودند

بس چشم به راهش

عباس(ع)

دو دستش

از تن

 جدا شد

بر مرکب خود

آنجا رها شد

مرد علمدار

سقای تشنه

آنروز

 ز راهش

او با خدا شد

درس شهادت

نام حسینی(ع) است

عالم برایش

ماتم سرا شد

***

نوپا

http://www.taheri.blogsky.com

[e-mail]